De korting truc

Het schijnt een wet van meden en perzen te zijn dat je bijvoorbeeld niet iets als ‘15 euro’ prijst, maar als 14,95 euro. Reden is dat 14,95 of zelfs 14,99 ‘ een goedkopere indruk maakt dan 15 euro. Ergo, ‘het wordt sneller verkocht’. Dat is althans de theorie. Overigens is het ook een veelvoorkomende praktijk om iets dat volgens de adviesprijs berekening 15 euro en 5 cent moet kosten dan maar voor 15,50, of 15,95 te verkopen. Zo’n ‘min 5 cent truc’ is een vorm van subliminale suggestie. Ofte wel: je wordt stiekem gefopt.

Enige tijd geleden hoorde ik dat drogisterijen in Duitsland aanzienlijk goedkoper zijn dan de Nederlandse. Veel producten voor onze markt worden namelijk expres twee keer zo duur gemaakt zodat de drogist ze in de aanbieding kan zetten (2 voor de prijs van 1). Houden Hollanders van.

Het is één van de oudste trucs uit de winkeliersdoos: veel meer vragen dan de adviesprijs zodat degene die om korting vraagt bij een zogenaamde gehaaide onderhandeling zijn geliefde korting kan krijgen. Een sukkel die te aardig of verlegen is om te onderhandelen, is domweg de lul. Want neem van mij aan dat vrijwel elke winkelier die met grote kortingen smijt, het geld op een andere manier wel uit je zak klopt. Het is een illusie te denken dat hij jou fijn gematst heeft omdat je zo’n slimme onderhandelaar bent. Of – al helemaal niet – omdat je zo sympathiek bent. De suggestie is niet eens subliminaal. Het is open en bloot – al zo oud als de weg naar Rome – en moet eigenlijk voor iedereen zonneklaar zijn: je wordt genept.

En toch komen ze nog tamelijk vaak bij ons in de winkel: vooral mannen die ‘nog even willen praten over de prijs’. Er zijn er bij die trots claimen nooit iets zonder korting te kopen. Het hinderlijkst zijn echter de mensen die nergens over praten, samen met de styliste een hele waslijst aan goederen opstellen en pas aan het eind van een lange sessie met wikken, wegen, twijfelen en gratis advies krijgen, met de aap uit de mouw komen: ‘Hoeveel korting heb ik bij deze potentiële order bij elkaar gefietst?’ Of erger: ik wil .. procent korting anders gaat de deal niet door. Geen korting? Geen order. Jammer dan van je tijd en verspilde adviezen. Verspild voor ons overigens. De klant loopt de zaak uit met onze ideeën en expertise en kan die bij een andere detaillist weer gebruiken.

En het is zo onnodig. Want elders word je of genept met de illusie van korting, of het water staat die andere winkelier dusdanig aan de lippen dat hij niet anders kan dan accepteren dat er nauwelijks marge zit op de spullen die hij verkoopt. En hoelang houdt hij dat vol? Ik zou daar geen goed gevoel aan overhouden.

Wat ook kan is dat elders de spullen goedkoper zijn omdat de service en aftersales min of meer ontbreekt. Of omdat men de zaakjes louter via internet verkoopt. Of er zit een groep rijke investeerders achter, voor wie winst maken onbelangrijk is, want, ze streven naar een zo groot mogelijk marktaandeel om dat later aan een nog rijkere onderneming voor miljarden te verkopen. Dat is mijn inziens een agressief en vernielzuchtig soort kapitalisme waar je zo een hele sector de nek mee omdraait. Daar is uiteindelijk, om nog veel meer redenen, weer diezelfde calculerende klant de dupe van.

Laatst zat ik zelf als klant bij een keukenboer en werd er, ‘voor’ ik iets kon zeggen, medegedeeld dat ‘de korting’ zo’n 10 procent bedroeg. Tsja, ook toen voelde ik mij in de maling genomen.

Die al dan niet subliminale trucjes om mensen te laten kopen zijn eigenlijk een belediging van de intelligentie van de klant. Alsof mensen bij een product van 14,95 denken ‘joepie, pak mee die hap’. En bij hetzelfde product als het 15 euro kost denken ‘nee, dat is mij veel te duur’. Waarom niet prijzen naar het dichtstbijzijnde ronde bedrag? Dat scheelt gegrut met kleingeld aan de kassa. En je doet niet alsof er een steekje los is bij de klant.

Plus reken gewoon de redelijke prijs. Dat gedoe met onderhandelen. In een ontwikkelingsland wordt je soms gedwongen het ritueel van de onderhandeling in te gaan. Maar ik vind het beschamend hoe je geacht wordt trots te zijn op de domme veronderstelling dat je een arme sloeber aldaar een paar euro hebt ontfutseld.

Dus tegen mensen die denken dat je in onze interieurzaak veel te hoge prijzen tegenkomt, zeg ik: ‘nee, we houden ons aan redelijke adviesprijzen. Tenzij iets is beschadigd of we er om de één of andere reden snel vanaf willen, doen we niet iets van de prijs af. En als we al korting geven, bepalen wij dat zelf.

.